Trochę teorii.
Najpopularniejszym medium, łączącym urządzenia pracujące w sieci przewodowej, jest skrętka UTP (ang. Unshielded Twisted-Pair cable). Jest to osiem przewodów, umieszczonych we wspólnej izolacji. Przewody skręcone są po dwa, tworzą w ten sposób cztery pary.
Skrętkę do urządzenia przyłącza się za pomocą złącza RJ-45 (ang. registered jack 45), do którego w odpowiedniej kolejności, wprowadza się przewody wchodzące w skład kabla. Kolejność przewodów może być zgodna 1-1, 2-2 itd., w przypadku łączenia komputera np. z routerem, lub krzyżowa (ang. Cross-over), odwracająca niektóre połączenia, w przypadku łączenia ze sobą bezpośrednio np. dwóch komputerów.
W dokumencie TIA/EIA-568-B.1 (ang. Commercial Building Telecommunications Cabling Standard), opisane są oba standardy, (T568A i T568B). Dobrą praktyką jest przestrzeganie tychże standardów.
Komunikacja odbywa się za pomocą 4 przewodów. W przypadku standardu T568B są to 2 pary:
- biało pomarańczowy,
- pomarańczowy,
- biało zielony,
- zielony.
Pozostałe 2 pary są nieużywane, dlatego możemy je wykorzystać.
Co chcemy osiągnąć?
Podłączyć dwa urządzenia do routera za pomocą jednego przewodu.
Jak to zrobić?
Po stronie routera zarabiamy 2 końcówki:
A od strony komputerów mamy 2 opcje: albo z drugiej strony zarobić przewody tak samo, podłączyć i ma działać,
albo zastosować trójnik
i wtedy jeden kabel dorabiamy na prosto:
a drugi w ten sposób
Oczywiście w tym przypadku lewa wtyczka ma iść do trójnika.
Tym sposobem mamy rozwiązany problem z brakującym przewodem.